سه شهر در حادثه عاشورا از امام حسین(علیه السلام) تمکین نکردند که عاقبتشان به اختصار این است:
١- مردم مدینه در زمانی که باید از حسین(ع) تبعیت می کردند نافرمانی کردند. وقتی که سیدالشهدا(ع) شهید شد پشت سر عبدالله ابن حنظله قیام کردند ولی از یزید شکست خوردند و سه روز جان، مال و ناموس مردم مدینه بر سپاه شام حلال شد. بسیار زنان و دخترانی که مورد تجاوز قرار گرفتند و صدها یا هزاران فرزند نامشروع این حادثه، امروز در تاریخ به اولادالحرّه مشهورند.
آن قدر مردم کشته شدند که خون، قبر پیامبر را نیز گرفته بود. تمام کسانی که زنده ماندند بر پیشانیشان داغ زدند و نوشتند: هذا عبد من عبید یزید؛ این بنده ای از بندگان یزید است..... در تاریخ به فرمانده سپاه یزید لقب «مسرف» به معنی «خونریز بی حد و حصر» دادند.
٢- بعد از مدینه نوبت به مکه رسید. لشكر خونخوار یزید به رهبری حصین ابن نمیر در بالاى كوههاى مكه كه مشرف بر خانهها و مسجدالحرام بود، اجتماع كردند و با منجنيق، پيوسته سنگ و نفت بر مكه و مسجدالحرام مى افكندند. تاریخ می نویسد این قوم که به هیچ مبنایی اعتقاد نداشتند پارچه هایی از پنبه و كتان به نفت آلوده مى ساختند و بر خانه خدا مى انداختند و آنها را آتش می زدند تا آنكه كعبه معظّمه سوخت و بناى آن منهدم گشت و ديوارهاى آن فرو ريخت؛ خداوند بر مکیان رحم نمود و یزید به درک واصل شد و الّا باید امروز در تاریخ از کشتار مردمان مکه داستانها می نوشتند.
٣-کوفیانی که حاضر نشدند از سیدالشهدا(ع) تبعیت کنند بعد از حسین(ع) سه قیام کردند که هر سه قیامشان به غیر از شکست چیزی نداشت:
توابین یعنی همان مؤمنین وقت نشناس که حدودا ۴۰۰۰ نفر بودند؛ جز شکست و شهادت حدود ۱۰۰۰ نفرشان سودی نبرد.
مردم کوفه مختار را هم تنها گذاشتند. بنا بر اقوال مورخین، ٦٠٠٠ نفر از یاران مختار از مصعب ابن زبیر امان خواستند و مختار را تنها گذاشتند. مصعب دستور داد که همگی را گردن زده و آنها را به قتل رساندند. گفته شده که دو هزار نفر از این تعداد، عرب و چهارهزار نفر ایرانی بودند.
قیام سوم کوفیان هم که به رهبری زید فرزند امام سجاد بود جز شکست سود دیگری نبرد.
علامه شهیدی از کوفیان به "زبردست نوازان زیردست آزار" یاد می کند. مردمی که به امام حسین(ع) تمکین نکردند، اسیر دست حجاج ابن یوسف شدند؛ که طبق گفته تاریخ، بیش از ۱۰۰هزار نفر از مسلمانان را گردن زد.
این است عاقبت مردمانی که ولی به حق خود را به وقت نشناخته و تبعیت نکنند.
#ولایت #بصیرت #عاشورا
ياد امام حسين در نخستين كلام حضرت مهدی در حین قیام جهانی
در کتاب «إلزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب(عج)، روایتی را از کتابی با نام «الموائد» اینگونه نقل میکند:
زماني كه قائم آل محمد ظهور كند، ما بين ركن و مقام مي ايستد و پنج ندا مي دهد:
«اَلا یا اَهلَ العالَم اَنَا الاِمام القائِم ; آگاه باشيد اي جهانيان كه منم امام قائم»
«اَلا یا اَهلَ العالَم اَنَا الصَّمصامُ المُنتَقِم; آگاه باشيد اي اهل عالم كه منم شمشير انتقام گيرنده»
«اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً; بيدار باشيد اي اهل عالم، همانا جد من حسين را تشنه كام كشتند»
«الا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین طَرَحُوهُ عُریاناً; بيدار باشيد اي اهل عالم که جد من حسين را برهنه روي خاك افكندند»
«اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین سَحَقُوهُ عُدواناً; آگاه باشيد اي جهانيان كه جدّ من حسين را از روي دشمنی به خاک و خون کشاندند.»
آري اولين كلام حضرت مهدي(عج)، ذکر از سید و سالار شهیدان(ع) است كه همواره ياد او، در دل هر انسان آزاد مرد و طالب حقي زنده است و اين مصيبت عظمي که بر اهل اسلام و همه ی آسمانها سنگینی میکند، با ظهور فرزندش و انتقام خون مطهرش از دشمنان، قدری تسلي مي يابد. هرچند حرارت و سوزش مصیبت عاشورای حسینی تا قیام قیامت پابرجاست. و از طرفی این فرازهای روشن میکند که استقرار صلح جهانی و حاکمیت عدل در گستره جهان بشریت، از وادی سرخ عاشورای حسینی و معارف معلّای آن می گذرد.
اگر كسى بگويد : چرا شناخت پيامبران و اعتراف به آنها و اقرار به (لزوم) اطاعت از آنان ، بر مردم واجب است؟ در پاسخ گفته شود : چون در وجود مردم و قواى آنان ، چيزى نيست كه با آن ، مصالحشان را كامل سازند و آفريدگار نيز برتر از آن است كه ديده شود ، سستى و ناتوانى آنان از ادراك او آشكار است ، پس چاره اى جز اين نيست كه ميان خداوند و مردم ، پيام آورى معصوم باشد كه اوامر و نواهى و ادب (و آموزههاى) او را به ايشان برساند و آنها را به آنچه مايه سود و زيانشان است ، آگاه سازد.
اگر حرف شما ملت ایران پیش رفت و توانستید پیروز شوید، آن وقت ...
امام خامنه ای:
اگر شما ملت عزیز در راهی که میروید، ایستادگی کنید، شک نکنید که در زمان متناسب، تمام آمال و آرزوها و شعارهای ملت ایران تحقق پیدا خواهد کرد.
*****
یک عدهای میگویند: مگر میشود در مقابل صفِ بههمپیوستهی دشمنان مسلح به پول و زور و رسانه و اقتصاد و سیاست ایستاد؟ بله، اگر برای خدا پا در میدان گذاشتید و ایستادگی کردید، پیروزی قطعی است.
*****
اگر حرف شما ملت ایران پیش رفت و توانستید پیروز شوید، آن وقت مسیر تاریخ عوض خواهد شد؛ زمینهی ظهور ولیّامر و ولیّعصر (ارواحنا له الفداء) آماده خواهد شد. 1391/10/19
من حضرت آیت الله العظمی خامنه ای را خیلی مظلوم و تنها میبینم. او نیازمند همراهی و کمک شماست و شما حضرات معظّم با بیانتان و دیدارهایتان و حمایتهایتان با ایشان میبایست جامعه را جهت دهید.
شهید جاویدالاثر مدافع حرم شهید مهدی نظری
شهید جاویدالاثر مدافع حرم شهید مهدی نظری
تاریخ شهادت : بیستم خرداد 1395 | محل شهادت : جنوب حلب
بخشی از وصیت نامه:
سفارشم به خانواده ام این است که همچون گذشته پیرو ولایت فقیه و پشتیبان محکمی برای رهبر فرزانه بوده و باشند تا همچون خاری در چشم وگلوی دشمنان انقلاب و رهبری باشند...
شهید مدافع حرم شهید عمار بهمنی
در فرازی از وصیت نامه شهید مدافع حرم شهید عمار بهمنی آمده است: «پشتیبان ولایتفقیه و تابع فرامین ایشان باشید و این سید مظلوم را تنها نگذارید که اگر خدایی ناخواسته در این زمینه کوتاهی نمایید، قطعاً در روز ظهور پشیمان و آنوقت است که دیگر قابل جبران نخواهد بود...»
إنَّ الحَسَنَ بنَ عَلیِّ بنِ أبی طالِبٍ علیه السلام کانَ أعبَدَ الناسِ فی زَمانِهِ وَ أزهَدَهُم وَ أفضَلَهم، وَ کانَ إذا حَجَّ حجَّ ماشیا وَ رُبَّما مَشى حافیا، وَ کانَ إذا ذُکِرَ المَوتُ بَکى، وَ إذا ذُکِرَ القَبرُ بَکى، وَ إذا ذُکِرَ البَعثُ وَ النُشورُ بَکى، وَ إذا ذُکِرَ المَمَرُّ عَلى الصِّراطِ بَکى، وَ إذا ذُکِرَ العَرضُ عَلى اللّهِ تَعالى ذِکرُه شَهِقَ شَهقَةً یُغشى عَلَیهِ مِنها، وَ کانَ إذا قامَ فی صَلاتِهِ تَرتَعِدُ فَرائِصُهُ بَینَ یَدی رَبِّهِ عزّ و جلّ، وَ کانَ إذا ذُکِرَ الجَنَّةُ وَ النارُ اضطَرَبَ اضطِرابَ السَّلیمِ وَ سأل اللّهَ تعالى الجَنَّةَ وَ تَعوذُ بِهِ مِنَ النَّارِ.
حسن بن على بن ابىطالب علیهما السلام عابدترین و زاهدترین و با فضیلتترین مردم روزگار خود بود. هرگاه حج مىرفت پیاده و گاه با پاى برهنه مىرفت؛ هرگاه سخن از مرگ به میان مىآمد مىگریست؛ هرگاه سخن از قبر به میان مىآمد مىگریست؛ هرگاه سخن از قیامت و رستاخیز به میان مىآمد مىگریست؛ هرگاه از گذشتن بر صراط یاد مىشد مىگریست؛ هرگاه از حاضر شدن در دادگاه عدل الهى سخن به میان مىآمد، چنان صیحهاى مىزد که بر اثر آن از هوش مىرفت؛ هرگاه به نماز مىایستاد بدنش در پیشگاه پروردگارش عزّ و جلّ، مىلرزید؛ هرگاه از بهشت و دوزخ سخن به میان مىآمد، مانند مار گزیده به خود مىپیچید و بهشت را از خداوند مسألت مىکرد و از آتش دوزخ به او پناه مىبرد.
امالی صدوق، ج ۱، ص ۱۷۸
توصیف حضرت عباس (علیه السلام)
توصیف حضرت عباس (علیه السلام)
امام سجاد علیه السلام عموی خود حضرت عباس علیه السلام را چنین توصیف میفرمایند:
خداوند عمویم عباس (علیه السلام) را رحمت کند که ایثار کرد و خود را به سختی افکند و در راه برادرش جانبازی کرد، تا آنکه دستهایش از پیکر جدا گردید. آنگاه خداوند به جای آنها دو بال به وی عنایت فرمود که در بهشت همراه فرشتگان پرواز کند؛ همانسان که برای جعفر طیار قرار داد. عباس (علیه السلام) نزد خداوند مقامی دارد که همه شهدا در قیامت بدان غبطه میخورند.
احساس حقارت خیلی خطرناک است/ همهی دنیا میگویند ایران کشور عزیز و مقتدری است و دشمنان از نفوذ جمهوری اسلامی ناراحتند/ آنوقت برخی در دانشگاه یا در روزنامه با "خودکمبینی" میگویند ما چیزی نیستیم و منزوی هستیم/ حالا خودتان را کم میبینید، چرا دیگر ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی را کم میبینید؟ ۱۳۹۴/۰۸/۲۰
خواهش میکنم مرا حلال کنید و عفو نمایید. من نتوانستم حق لازم را پیرامون خیلی از شماها و حتی فرزندان شهیدتان اداء کنم، هم استغفار میکنم و هم طلب عفو دارم.
دوست دارم جنازه ام را فرزندان شهدا بر دوش گیرند، شاید به برکت اصابت دستان پاک آنها بر جسدم، خداوند مرا مورد عنایت قرار دهد.